Dit kwam mede door stand door dat er over gepraat was door mijn moeder en ik, toen we er waren bij de fysio. Dat er een kans in zou zitten dat ik zou beginnen met schilderen, fysio zei van je mag gerust ook schilderij voor hier aan de muur maken.

Eerst instantie dacht ik van ik doe het niet, maar naar wat dagen er over heen waren gegaan veranderde ik van mening. En dacht ik ga het toch doen. Ik moet er nog aan beginnen.

Met in mijn achter hoofd dat het dan wel is, dat iedereen dan mijn schilderij kan zien die ook bij mijn fysio komen. Schilderij hoe het eruit gaat zien als ik er aan begin, daar laat ik mijn fantasie de vrije loop in. Ik zie het wel als het af is wat het uit eindelijk geworden is.